 |
 |
| Schilderij Iman Ali Khaled | Zelfportret Iman Ali Khaled |
Haar schilderijen zijn als mix van arabesque en hedendaagse westerse kunststromingen, krachtige bespiegelingen ‘Silent Thunders’ tussen haar Irakees-Koerdisch verleden en haar droombeelden van een vrij westers leven later in Nederland.
“Het verschil tussen mijn autonome werk van toen en nu, is dat ik nu meer onderzoek en meer experimenteer in een kleurrijke en krachtige beeldtaal. Onderwerpen als vrijheid waren toen in Irak in tegenstelling tot hier een taboe en gevaarlijk. Dat heeft me als mens en als kunstenaar in mijn werk sterker gemaakt”.
“Vaak schilder ik met mijn handen om al gravend in het zand van mijn verleden nieuwe beeldhouwwerken van mijn vrije heden op doek te creëren” .
Gerelateerd:
SOCIAAL DUURZAME KUNST IS CHARLIE
-Vrijheid-Dwarse denkers-Reflectie-Confrontatie-Dialoog en Sociaal Duurzame Verandering
Het schrille contrast met die landen en culturen waar tegenwoordig de vrije toegang tot en verspreiding van moderne kunst nog steeds als bedreigend wordt ervaren vraagt misschien ook voor ons in tijden van crisis, globalisering en immigratie weer aandacht en bezinning van de relaties tussen (moderne)kunst, individu, samenleving en het concept vrijheid.
Ofschoon het onzinvol is moderne kunst te willen definieren, kan worden gesteld dat in alle maatschappelijk en dus politiek relevante definities waarschijnlijk altijd expressie en communicatie voorkomen. In sociaal duurzame kunst is de expressie als vorm ondergeschikt aan inhoudelijke communicatieve functie! Interpretatie of confrontatie als spanningsveld dient de balans in de (machts)verhouding tussen individuen, samenleving of cultuur.
Schilderijen Iman Ali Khaled-Van Baghdad tot Amsterdam
Vrijheid, individu en samenleving
Samenlevingen worden gedragen door de mate waarin normen en waarden worden geaccepteerd en nageleefd door hun individuen en de mate waarin ieder individu zich daarin individueel, vrij of autonoom kan opstellen.
De vrijheid van het individu wordt bepaald door zijn vermogen zichzelf een andere dan de gangbare mening te kunnen vormen en uit te dragen.
Keuzevrijheid of autonomie en vergelijking van andere normen en waarden zijn ook gerelateerd aan de kennis dat ieder individu heeft opgedaan.
Individuele vrijheid/autonomie betekent, dat men op basis van een redelijke kennis van de keuzemogelijkheden zelfstandig richting geeft aan het eigen bestaan. Deze vrijheid is onbereikbaar voor iemand die zich slechts één manier van leven kan voorstellen, of één manier om tegen het leven aan te kijken. Zo’n iemand is geen meester van zijn bestaan, maar wordt hoogstwaarschijnlijk voortbewogen door vooroordeel, onwetendheid, gewoonten of schuldgevoel vanuit heersende cultuur of religie.
Kunst, vrijheid en individu
Kennis via de wetenschap, filosofie, politiek of religie reiken ons beelden aan van onze omgevingsswereld en kritische vergelijkingsmogelijkheden op onze ervaringen en keuzemogelijkheden, maar van kunst en litteratuur kan men stellen dat de taal of ‘de metafoor’ die zij gebruiken, heftiger, krachtiger of directer is mede door de onafhankelijkheid t.o.v. de samenleving.
Vooral omdat die reflectie en taal van de verbeelding, anders dan in maatschappelijk structerende en functionele taal van wetenschap,religie en politiek, door de veelheid aan verbeeldingvormen, iedere keer vraagt om opnieuw te kijken en ons voorstellingsvermogen en kritisch beoordelingsvermogen op de proef stelt.
Het vernieuwende van kunst zit in de kritische perceptie, confrontatie, dialoog en uiteindelijk bemiddeling, oplossing of nieuwe visie.
Kunst en de litteratuur kunnen dus het zelfbewustzijn en het voorstellingsvermogen van mensen stimuleren, hun inzicht geven in het eigen bestaan en alternatieve manieren aanreiken om tegen het leven aan te kijken. Meer ‘kunst’ staat vaak inherent aan een grotere kans op vrijheid
Schilderijen Iman Ali Khaled-Van Baghdad tot Amsterdam
Kunst, vrijheid, individu en samenleving
Samenlevingen/Culturen die als collectief van individuen, niet open staan voor een eigen sociaal duurzame moderne kunst, zijn angstig dat nieuwe autonoom denkende individuen de normen en waarden van de eigen cultuur zodanig zullen veranderen dat zij hun eigen indentiteit en macht t.o.v. hun individuen of omringende samenlevingen en culturen verliezen.
Moderniteit, ook in deze technologisch communicatief veranderende tijd, wordt mondjesmaat aanvaart, zolang hun heersende machtpositie niet wordt aangetast en de hun macht ondersteunende tradities als religie, verschoond blijven.
ArtCommunicator Peter Debets
Ga naar alle NieuwsItems en Sociaal Duurzame Kunst