Herman Brood

 

  • 020128058 - Test pilot blues - Graphics - Silkscreen - 035x040 - €1200

    020128058 - Test pilot blues - Graphics - Silkscreen - 035x040 - €1200

 (Terug naar overzicht alle kunstenaars)

INFO KUNSTWERKEN

Klik voor grote afbeelding en meer info kunstwerk boven op afbeelding


INFORMATIE KUNSTENAAR

Herman Brood

Geboren

1946 Zwolle-2002 Amsterdam

Woonachtig
in Nederland

Opleiding
Kunstacademie Arnhem

Werkbeschrijving

Herman Brood (1946-2001) was in alles een rasartiest. In zijn muziek, gedichten en vooral zijn schilderijen en zeefdrukken. Brood werkte vol overgave, stort zich met penselen, verf en spuitbussen steeds opnieuw in een hallucinerend avontuur waaruit hij onveranderd als winnaar tevoorschijn kwam.

Uit zijn werk spreekt een enorme gedrevenheid die hij dankzij zijn perfecte beheersing van de techniek op een briljante manier wist om te zetten in vorm en kleur. De grote belangstelling voor zijn werk betekende voor Herman Brood een geweldige stimulans.

Herman Brood pleegde zelfmoord in 2001 door van het Hilton Hotel in Amsterdam te springen.
Ik heb altijd al geweten dat ik kunstenaar zou worden” is een uitspraak van Herman Brood die je regelmatig tegenkomt in interviews. Herman Brood heeft dan ook zijn hele leven al geschilderd en getekend maar is in eerste instantie beroemd geworden met zijn muziek.
De in Zwolle geboren Brood blijkt als kind kleurenblind te zijn. Dat weerhoudt hem er niet van om op latere leeftijd naar de kunstacademie in Arnhem te gaan om het er maar een paar maanden uit te houden.

Wel ontdekt hij in deze periode een andere passie: muziek. Bij Cuby & the Blizzards begint zijn muzikale carriere; zijn grootste successen boekt Brood met zijn Wild Romance band. Wanneer het succes van “Saturday Night” niet meer wordt geevenaard, slaat Brood aan het schilderen.

Hoewel kunstkenners nogal kritisch tegenover zijn werk staan heeft Brood zijn naam wel gevestigd in de kunstwereld. Zijn werk is vooral te zien in galeries en vindt gretig aftrek bij het grote publiek. Zijn schilderijen zijn zelfs gebruikt als betaalmiddel om een schuld af te kopen bij de Belastingdienst. Als kunstenaar is Brood autodidact. Zijn grote voorbeeld zijn de schilders van de Cobra-groep. Zijn schilderijen en zeefdrukken zijn herkenbaar; vaak met dikke zwarte lijnen en ingekleurd met primaire kleuren. Hij gebruikt verfrollers, spuitbussen en viltstiften om in hoog tempo zijn schilderijen te maken. Het gebruik van slogans op zijn schilderijen kun je weer terugvoeren op stripverhalen waar hij ooit mee begonnen is.

De hollandse kunstenaar Herman Brood werd geboren op 5 november 1946 en was in alles een rasartiest. In zijn muziek, in zijn gedichten en vooral in zijn schilderijen en zeefdrukken. Uit zijn werk spreekt een enorme gedrevenheid die hij dankzij zijn perfecte beheersing van de techniek op een briljante manier wist om te zetten in vorm en kleur. De grote belangstelling voor zijn werk betekende voor Herman Brood een geweldige stimulans. Net als tijdens zijn optredens met zijn band was de wisselwerking met het publiek een aanmoediging en een bron van inspiratie tegelijk. Brood werkte vol overgave, stort zich met penselen, verf en spuitbussen steeds opnieuw in een hallucinerend avontuur waaruit hij onveranderd als winnaar tevoorschijn kwam.

De talloze indrukken en ervaringen die hij in zijn roerige leven verzameld had, vertaalde hij in kunst met een grote K. Kunst waarvoor de belangstelling alleen maar toeneemt omdat authenticiteit zich nu aanmaal feilloos laat herkennen. Herman Brood koos altijd voor een tastbaar beeld, waarbij de slogans je doen denken aan een striptekening. Het gros van zijn schilderijen en- zeefdrukken laten zien waar het bij Herman Brood om draaide: muziek, relaties, ontspanning en liefde ! Herman Brood pleegde zelfmoord in 2001 door van het dak van het Hilton hotel in Amsterdam te springen. In 2002 ging Herman’s grootste droom – ooit in een museum te hangen – in vervulling middels een expositie in het Cobra-museum te Amstelveen.

De massa-media hebben ons in staat gesteld op een exuberante wijze kennis te nemen van al die verschillende stijlen uit het verleden. Deze hebben allen hun kwaliteit bewezen, wij kunnen er naar behoeven uit putten. Volgens mij staat trouwens iedere stijlperiode voor een ideologie, de ideologie van de tijd waarin ze ontstond. Tegenwoordig worden die historische stijlen (en ideologieën) naast elkaar erkend; als met een stijl een bepaalde ideologie en boodschap uitgedragen wordt, dan is die boodschap in ieder geval nu niet meer eenduidig. Mijn werk is evenmin eenduidig. Ik probeer er altijd verschillende betekenislagen in aan te brengen. Niet alleen inhoudelijk, maar ook formeel, dus aangaande het gebruik van mijn schildersmateriaal, de manier hoe ik bijvoorbeeld mijn verf opbreng.

Inhoudelijk houdt mij met name het verschijnsel fragmentatie bezig. Zowel in psychologische (wie ben ik) als in sociologische (wat moet ik) zin. Het idee van ‘eenheid’ heb ik zowel naar de mens als naar de maatschappij toe laten vallen. Het eenheidsidee is fictief, de werkelijkheid bestaat uit meerdere delen. De mens wil naar buiten toe wel graag als eenheid overkomen. Hierdoor is er meer sprake van een persoonlijkheid (rol) spelen, dan van een persoonlijkheid zijn (denk aan Madonna, Cindy Sherman, Laura Anderson). De stap van deze visie naar mijn werk, dat onverhuld samengesteld is, zal duidelijk zijn. De beelden die ik gebruik zijn bekend; ze hebben al een betekenis. Ik speel daarmee en voeg mijn visie toe. De toeschouwer neemt op wat hij herkent.

Wikipedia

Herman Brood (1946-2001) was in alles een rasartiest. In zijn muziek, gedichten en vooral zijn schilderijen en zeefdrukken. Brood werkte vol overgave, stort zich met penselen, verf en spuitbussen steeds opnieuw in een hallucinerend avontuur waaruit hij onveranderd als winnaar tevoorschijn kwam.

Uit zijn werk spreekt een enorme gedrevenheid die hij dankzij zijn perfecte beheersing van de techniek op een briljante manier wist om te zetten in vorm en kleur. De grote belangstelling voor zijn werk betekende voor Herman Brood een geweldige stimulans.

Herman Brood pleegde zelfmoord in 2001 door van het Hilton Hotel in Amsterdam te springen.
Ik heb altijd al geweten dat ik kunstenaar zou worden” is een uitspraak van Herman Brood die je regelmatig tegenkomt in interviews. Herman Brood heeft dan ook zijn hele leven al geschilderd en getekend maar is in eerste instantie beroemd geworden met zijn muziek.
De in Zwolle geboren Brood blijkt als kind kleurenblind te zijn. Dat weerhoudt hem er niet van om op latere leeftijd naar de kunstacademie in Arnhem te gaan om het er maar een paar maanden uit te houden.

Wel ontdekt hij in deze periode een andere passie: muziek. Bij Cuby & the Blizzards begint zijn muzikale carriere; zijn grootste successen boekt Brood met zijn Wild Romance band. Wanneer het succes van “Saturday Night” niet meer wordt geevenaard, slaat Brood aan het schilderen.

Brood kreeg zijn eerste pianolessen in 1959. Op school kon hij niet goed meekomen; het liefst zat hij wat op een piano te pingelen in het verlopen fabriekje van zijn vader. Brood ging in 1964 naar de Kunstacademie in Arnhem en werd lid van de lokale beatgroep The Moans. De band deed veel optredens voor Amerikaanse militairen in West-Duitsland en Brood kreeg wel eens een pilletje toegeschoven om wakker te blijven. Zo begon zijn verslaving. In 1967 stapte hij over naar Cuby and the Blizzards. Hij ontmoette de toenmalige Miss Groningen Tekie Buissink, met wie hij een kortstondige relatie had. Op 24 mei 1968 werd hun zoon Marcel geboren. Toen de platenmaatschappij vernam dat hij drugs gebruikte werd hij uit de band gezet. Er volgde een onduidelijke periode waarin Brood regelmatig in de gevangenis belandde wegens inbraken en handel in drugs.
Begin 1974 deed hij mee aan een Cuby and the Blizzards-reünie voor het VARA-televisieprogramma Nederpopzien. Vanaf dit moment pakte hij zijn muzikale carrière weer op. Hij speelde korte tijd in de Noord-Hollandse formatie Stud en nam een album op met onder andere Jan Akkerman onder de naam Flash & Dance Band. Vervolgens trad hij toe tot de band Vitesse. Na het debuutalbum in 1975 verliet hij deze weer.
In 1976 vond een cruciale ontmoeting plaats. Brood speelde mee in Cuby and the Blizzards, die voor korte tijd was heropgericht, toen hij in café ’t Pleintje in Winschoten de naald van zijn injectiespuit in een prullenmand liet vallen. De eigenaar van het café, Koos van Dijk, kwam binnen toen Brood in de prullenmand op zoek was naar zijn naald. In plaats van Brood buiten de deur te zetten, keerde Van Dijk de prullenmand om en zocht ijverig mee. Vanaf dat moment trad Van Dijk op als Broods manager; hij zou dit blijven tot Broods dood in 2001.
Brood verliet Cuby and the Blizzards en begon zijn eigen formatie: Herman Brood & His Wild Romance (zie ook: Wild Romance). In 1977 kwam het album Street uit dat enthousiast werd ontvangen. In 1978 volgde Shpritsz. De single Saturday Night werd een grote hit. Duitsland en Frankrijk raakten geïnteresseerd. Brood werkte in 1979 mee aan de film Cha Cha van Herbert Curiël en trad in de film in het huwelijk met punk-operazangeres Nina Hagen. In hetzelfde jaar vertrok hij naar de Verenigde Staten. Maar een Amerikaanse tournee werd geen succes en het in de VS geproduceerde album Go Nutz (1980) werd zowel daar als in Nederland afgekraakt. Hierop viel Wild Romance uit elkaar en zakte de carrière van Brood in.
In 1985 trad hij in het huwelijk met Xandra Jansen. Samen hadden ze twee kinderen, Lola (1985) en Holly (1994), en een aangenomen dochter Brenda (1979). Zijn dochter Holly zong in Kinderen voor Kinderen (2006) en Kinderen Zingen Met Sterren (2008).
In de jaren daarna waaierde zijn carrière uit. Brood acteerde in een toneelstuk en een speelfilm, maar vooral in zijn eigen leven. Eind jaren negentig trad hij samen met Bart Chabot en Jules Deelder op in het theater. Ook werd hij steeds actiever als kunstschilder. Hij werkte op groot formaat en met felle kleuren, waarbij zijn werk stond in de traditie van de Cobra. In Leidschendam decoreerde hij een parkeergarage met acht enorme wandschilderingen die jarenlang het straatbeeld bepaalden.[1] De keuze voor primaire kleuren kwam grotendeels voort uit noodzaak, omdat hij kleurenblind was. Vaak bracht hij met zwarte verf letters aan op zijn werk. De handtekening ‘brood’ vormt veelal een opvallend onderdeel van het schilderij. Ondanks het kleurgebruik hebben de schilderijen een wat trieste uitstraling. Brood bleef daarnaast actief in de muziek, maar zijn albums uit deze periode haalden niet meer het niveau van Shpritsz. Beroemd werd hij met zijn openlijke uitspraken in de pers over seks en drugsgebruik. Hij genoot van alle aandacht en werd de bekendste harddrugsgebruiker in Nederland; de ‘nationale knuffeljunk’.
Door het gebruik van alle genotmiddelen was zijn lichaam tegen 2001 geheel uitgeleefd. Pogingen om af te kicken hadden geen succes. Toen het leek alsof hij nog maar een paar maanden te leven had nam Brood zelf het heft in handen en pleegde zelfmoord. Op 11 juli 2001 om 13:28 sprong hij van het Amsterdamse Hilton Hotel met in zijn binnenzak een briefje waarop stond: “maak er nog een groot feest van”. Men stond perplex, evenals zijn platenlabel, omdat Brood – volgens Henkjan Smits – bezig zou zijn aan een groot project, namelijk een jaren-vijftigsoulplaat met een groot orkest en onder meer samenwerkingen met Ann Peebles en Ray Charles. In de periode kort na zijn dood ontstond een levendige handel in schilderijen en zeefdrukken van Brood, waarbij ook vervalsingen opdoken.
In 2006 schreef Wild Romance-gitarist Dany Lademacher een boek over zijn periode met Herman Brood. Later dat jaar verscheen de film Wild Romance waarin Daniël Boissevain de rol van Herman Brood speelde. Zeven jaar na de dood van Herman Brood, werd er in 2008 een onbekend nummer van de zanger gevonden en uitgebracht. Papa komt vanavond niet thuis is een samenwerking met rapper MC Drama, destijds een vriend van Brood. Samen schreven zij het nummer in 1998.
[bewerken]Tentoonstelling

Na Broods overlijden was in 2002 in het Cobra Museum in Amstelveen een eerste overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien, met daarnaast foto’s, gemaakt door zijn vriend, de fotograaf Anton Corbijn. Eerder was het werk van Brood museaal nooit erkend. Er waren echter wel veel liefhebbers en zijn schilderwerk werd goed verkocht.
In december 2005 werd in Wageningen een Herman Brood-museum geopend. Het museum, dat gratis toegankelijk is, beschikt over de grootste collectie originele schilderijen, zeefdrukken en tekeningen. Daarnaast zijn er altijd wat beschilderde sculpturen/objecten, een zeer uitgebreide collectie (zeldzame) lp’s en singles, de originele botsauto van Brood en een aantal van zijn persoonlijke bezittingen te bezichtigen.
Op 5 november 2006 werd er in de rock art-galerie in Hoek van Holland een expositie geopend over Herman Brood onder de titel Brood’s leven. Hier was een gecombineerd overzicht te zien van Herman Broods muziek en kunst.
Van 5 november 2006 tot 28 januari 2007 werd het volledige atelier overgeplaatst naar het Groninger Museum om daar ter ere van de film Wild Romance, die tevens in Groningen in première ging, tentoongesteld te worden. De tentoonstelling, genaamd Cha Cha. Fenomeen Herman Brood, richtte zich op het atelier van de kunstenaar, de plek waar Brood veel van zijn schilderijen maakte, muziek componeerde, teksten schreef, vaak sliep en zijn onconventionele levenswijze vrij spel had. Zijn echte atelier nabij het Spui in Amsterdam was sinds de dood van Brood vrijwel onaangeroerd gebleven. In april 2008 werd het atelier uiteindelijk toch ontruimd.
Vanaf 13 mei 2011 is de Herman Brood Gallery geopend in het Westcord Art Hotel Amsterdam, met veelal niet eerder tentoongestelde grote doeken en verschillende zeefdrukken