Opleiding Academie voor Beeldende Kunsten Rotterdam 1981-1982
Werkbeschrijving
Jacques Tange ontleent zijn onderwerpen en figuren aan de religie, de mythologie en de kunstgeschiedenis. Hij tracht door middel van eigen verbeeldingskracht en humor inhoud aan zijn werk te geven. Hierbij maakt hij gebruik van zowel archetypen als metaforen. In een figuratieve stijl schildert hij op bazuinen toeterende engeltjes, stadsbranden, copulerende paartjes, zinkende schepen, stripachtige mannetjes in jacquet met hun hoofden iets los van de romp met meestal een bazuin aan de mond, karikaturale roodharige vrouwen en flexibele flatgebouwen. Het zijn thema’s die in bijna al het werk van Tange terug te vinden zijn. Deze zijn geschilderd in een trant die lijkt op de middeleeuwse manier waarop religieuze teksten verlucht werden. Dit wordt mede bepaald door het perspectief en het verwerken van donker verguldsel in pastel.
Het belang van muziek in zijn werk is groot. De compositie is opgebouwd als een muziekstuk met herhalingen in een beeld en ritmiek in de vlakverdeling. De composities die van kleur of tint kunnen verschillen, worden in enkele grote vlakken ingedeeld. Daarop wordt in heldere kleuren de voorstelling geschilderd, die vervolgens in een zelfgemaakte dofgouden lijst geplaatst wordt. Zijn schilderijen hebben naast een opwekkende toon een naïeve dromerigheid in een humoristische stijl.
